Camii III.Murad tarafından 1583-86 arasında yaptırılmıştır. Sinan’ın yapıtlarının sayıldığı listelerde adı geçmekle beraber kaynaklardaki belgelere göre yapıyı hassa mimarlarından Mahmud Ağa’nın başlattığı, Sedefkar Mehmed Ağa’nın tamamladığı, o dönemde iyice yaşlanmış olan Sinan’ın da Istanbul’dan yönettiği konusunda birleşmektedir. imaretin camiyle aynı zamanda tamamlandığı, medresenin Davud Ağa’nın mimarbaşılık döneminde, 1580’lerin sonunda yapıldığı sanılmaktadır. Kütüphane külliyeye 19. yüzyıl başlarında eklenmiştir.
Muradiye Camisi, IIL Murad’ın yaptırdığı daha eski bir caminin cemaate küçük gelmesi üzerine yıktırılmasından sonra aynı arsaya yapılmıştır. Çapı 10,60 m olan bir kubbenin örttüğü bir orta mekanla, doğu, güney ve batı yönlerinde buna eklenmiş dikdörtgen planlı, yarım çapraz tonozla örtülü üç yan mekandan oluşur. Mihrap bölümünde duvarlar çok zengin çini levhalarla kaplanmıştır. Sol ön köşede beden duvarlarına ve iki sütuna oturan hünkar mahfilinin tavanı da döneminin en iyi örneklerinden kalemişleriyle kaplıdır.
Kuzeyde bütün cephe enince altı sütuna oturan beş gözlü son cemaat yeri uzanır. Gözlerden ortadaki aynalı tonozla, yanlardakiler kubbeyle örtülüdür. Bu örtü sistemi alçak tutulmuş, onun arkasında büyük kubbeyi taşıyan dört kemerden kuzeydeki bütün yüzeyiyle ortaya çıkmıştır. Bu yüzey iki sıra pencere ile hafifletilmiştir. Caminin doğu ve batısında son cemaat yeri revaklarından daha alçak birer revak vardır. Revakların az eğimli ve kurşunla kaplı ahşap çatısını. birbirlerine ve yapıya Bursa kemerleriyle bağlı dörder tane ince sütun taşır. Son cemaat yerinin iki ucunda. cami kütlesinin kuzey cephesinin köşelerindeki birer şerefeli iki minare yapının simetrik görünüşünü daha da vurgular.
Caminin batısında yer alan medrese, arkasında hücrelerin sıralandığı revaklarla çevrili kareye yakın dikdörtgen avlulu bir yapıdır. Sekizgen planlı, kubbeli dershane ana kapıyla aynı eksen üzerinde değil, sağdadır. Ana kapı da, üstünde yer aldığı cephenin merkezinden kaçık olarak yapılmıştır. Mermer döşeli avlunun ortasında bir şadırvan yer alır.
Medresenin batısındaki imaretin dört yanı revaklı, kare planlı bir avlusu vardır. Avlu revakları kuzey ve doğuda büyük, güneyde daha küçük mekanlarla “U” biçiminde sarılmıştır. Batıdaki revakın arkasını ise yalnızca beden duvarı çevreler; ana giriş de bu duvar üzerindedir. Kuzeydoğu köşesindeki kubbelerinde aydınlık feneri bulunan üç birim mutfaktır. Öbür birimler ise yemekhane, depo vb işlevler için ayrılmıştır.
Kuzey cephesinin dışında bir sıra üzerinde sekiz tane tonozlu dükkan yer alır.
Medrese ve imaret bugün Manisa Müzesi olarak kullanılmaktadır.
Ana Britannica