Beyrut’tan güneye sahil boyunca 17 km gittikten sonra, güzel Damur nehri vadisinde 26 kilometre gidip 850 m yükseklikte Beiteddine’e ulaşılır. Saraya 5 km uzakta Dar-ül Kamer (Ay Manastırı) vardır.
Lübnan’ın 19. yüzyıl mimarisinin en iyi örneği olan Beiteddine saray kompleksi, Lübnan Dağı’nı yarım yüzyıldan fazla yöneten Emir Beşir II tarafından otuz yıllık bir süre içinde inşa edildi. Orta Çağ’da
Lübnan, emirler veya şeyhler tarafından yönetilen tımarlara bölünmüştü. Ama 17. yüzyılın ilk yıllarında yarı bağımsız Durzi Emir Fahreddin II (ö.1635), gücünü kullanarak bu prensliklere hakim olarak tüm Lübnan’a hakim oldu.
İlk başkenti Baaklin’di, ancak su kıtlığı nedeniyle, bol pınarların bulunduğu Deyr-ül Kamer’e taşınmak zorunda kaldı.
Emirden sonra arazi Şehab ailesinin emirlerine miras kaldı. Deyr-ül Kamer’den ayrılmaya ve bugün sarayın bir parçası olan bir dürzi inziva yeri olan Beiteddine’de (İnanç Evi) kendi sarayını inşa etmeye karar veren Emir Bechir II oldu.
Lübnan Eski Eserler Genel Müdürlüğü, 1934’te sarayı anıt ilan ederek sonra Beiteddine’i bugünkü görkemine kavuşturdu. Lübnan’ın bağımsızlık yılı olan 1943’ten itibaren saray, cumhurbaşkanının yazlık konutu oldu. Beşar El Khuri, Beiteddine’i kullanan ilk cumhurbaşkanıydı ve 1850’de öldüğü İstanbul’dan Emir Beşir’in kemiklerini geri getirdi ve buraya gömdürdü.
Sarayın bölümleri
-Dar El Baraniyyeh Sarayın dış bölümü
-Dar El Harim Özel daireler
-Dar El Wousta, sarayın orta bölümü
-Dar el katip
-Hamam
-Ahırlar ve mozaik sergisi: Bugün bu ahırlar geniş bir Bizans mozaik koleksiyonuna sahiptir. Bunların en büyüğü, Beyrut’un güneyindeki sahil kenti Jiyyeh’deki bir Bizans kilisesinin kalıntılarından geliyor. mozaiklerin üzerinde görülen Grekçe yazıtlar onları MS 5. ve 6. yüzyıllara tarihlendirmektedir. Diğer arkeolojik sitelerden gelen mozaikler bu ahırlarda ve bitişik bahçelerde sergilenmektedir.