Şehenşāh-ı cihān Sulṭān Maḥmūd-ı mekārim-kār
Vücūd-ı bī-naẓīri oldu dehre ni‘met-i ‘uẓmā
O ḫāḳān-ı ni‘ām-fermā-yı evreng-i ḫilāfet kim
Anın eyvān-ḫvān-ı cūdudur ma‘mūre-i dünyā
Ḫuṣūṣen ‘ahd-i Fātiḥ’den beri bu ḫayr-ı vālāya
Muvaffaḳ olmamış eslāfı şāhāndan beri ammā
Meger merhūn imiş vaḳt-i hümāyūn-ı cihānbāna
Ki yapdı böyle bir dārü’n-ni‘ām şāhenşeh-i dānā
Zihī dārü’n-ni‘ām kim kāse-şūyı maṭbaḫ-ı cūdı
Sezādır olsa Keyḳāvus u Ḫusrev dāver-i Dārā
Maḥallinde hele bir bī-bedel ḫayr-i cezīl oldu
Simāṭ-ı luṭfuna sīr oldu el-Ḥaḳḳ pīr ile bernā
Mü’eyyed eyleyip iḳbāl ü şevketle o Sulṭānı
Muvaffaḳ eylesin ās̱ār-ı ḫayra Ḥażret-i Mevlā
Bu Ni‘met bendesi vech-i cemīl ile dedi tārīḫ
İmāret eyledi Sulṭān Maḥmūdü’n-nevāl iḥyā
1155
Ketebehu el-ḥaḳīrü’l-muḥtāc ilā-raḥmeti Rabbihi’l-Ḳadīr Ḫāzin-i Şehriyārī Beşīr
عمارت ايلدى سلطان محمود النوال احيا